Złotów jest pięknym miastem, leżącym w samym sercu Krajny. Może poszczycić się zarówno piękną historią, przyrodą, kulturą, jak i zabytkami. Jednym z nich jest kościół pw. św. Rocha. Jest to neogotycka budowla, zbudowana w latach 1903–1904 z inicjatywy ks. dra Bolesława Domańskiego (tym czasie sprawował funkcję wikariusza w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny). Kościół początkowo pełnił funkcję kaplicy cmentarnej. Świątynię zbudowano bowiem w miejscu wcześniejszej, drewnianej kaplicy z 1710 roku (mającej stanowić wotum przebłagania Gniewu Bożego w czasie trwającej w wówczas epidemii, która pochłonęła większość mieszkańców miasta).
Mały, jednonawowy kościółek posiada niewysoką wieżę wraz z dwoma dzwonami (jeden z nich pochodzi jeszcze ze wspomnianej drewnianej kaplicy). Na wyposażenie wnętrza składają się trzy neogotyckie ołtarze, organy, zdobione ławki i balustrada, witraże – głównie z motywami geometrycznymi oraz umieszczony na belce tęczowej krucyfiks dębowy wraz z pasyjką. Ściany kościoła zdobi neogotycka polichromia z boniowaniem (nawa), ornamentyką roślinną (nawa, prezbiterium) oraz astronomiczną (sklepienie w prezbiterium), ponownie odsłonięta i odnowiona w latach 2006–2007.
W 1975 roku dotychczasowa kaplica cmentarna została ustanowiona kościołem parafialnym. Pierwszym proboszczem parafii pw. św. Rocha został ks. kanonik Jan Wicha. W bezpośrednim sąsiedztwie świątyni znajdują się nieczynne już cmentarze: katolicki, ewangelicki (po wojnie uległ dewastacji, obecnie znajduje się tam pomnik poświęcony pamięci pochowanych osób) oraz wojenny, na którym spoczywają żołnierze Wojska Polskiego oraz Armii Radzieckiej, polegli w okolicach Złotowa podczas II wojny światowej.
Zachęcamy do obserwowania profilu parafii św. Rocha.